Proces, w którym emocjonalna reakcja zostaje sprzężona z określonym doświadczeniem, nazywamy zakotwiczaniem. Można to porównać do sytuacji, w której statek cumuje w porcie przy pomocy kotwicy. Istnieje wiele technik NLP związanych z kotwiczeniem, dzisiaj opiszę schemat tzn. Kotwicy zasobu, dzięki której możemy wywołać pożądany stan emocjonalny, kiedy tylko będziemy tego chcieli.
Kotwica zasobu pozwala nam zburzyć negatywną energię i w bardzo szybki sposób wejść w nastrój, którego byśmy oczekiwali w stresujących bądź trudnych sytuacjach. Powiedzmy, że niedługo czeka Cię ważna prezentacja w pracy. Dobrze byłoby więc, gdybyś wykonał tę prezentację w ciekawy, błyskotliwy sposób, będąc przy tym opanowany, dowcipny i pewny siebie. Poniżej opisuję schemat, jak zasięgnąć do swoich zasobów w podobnych sytuacjach za pomocą kotwic emocjonalnych.
1. Określ sytuację, która wymaga od Ciebie skorzystania z zasobów.
2. Zastanów się, jaki zasób będzie dla Ciebie najlepszy w danej sytuacji, na naszym przykładzie jest to opanowanie.
3. Przypomnij sobie chwilę, w której czułeś ten zasób (opanowanie lub inny pożądany stan). Skup się na tym, co w tym momencie czułeś, słyszałeś i widziałeś. Zwracaj przy tym uwagę na wszelkie szczegóły, które zawierają się w tej wizji. Kiedy stworzysz już jasny obraz takiej sytuacji – przestań o tym myśleć.
4. Czas na wybór trzech kotwic – wizualnej, kinestetycznej i słuchowej. Wizualną kotwicą może być obraz, który przed chwilą stworzyłeś. Kinestetyczną – dotyk części Twojego ciała, której nie masz w zwyczaju często dotykać w określony sposób np. lekkie ściśnięcie nadgarstka. Kotwicą słuchową, może być natomiast przyjemny dźwięk np. brzmienie słowa “spokój”. Nie musisz mówić go na głos, wystarczy, że wyobrazisz go sobie w myślach.
5. Wróć do projekcji sytuacji z punktu 3. W momencie, gdy będziesz odczuwać, że zbliżasz się do maksimum intensywności doznań, połącz wszystkie trzy kotwice, poprzez sposoby z punktu 4.
6. Przerwij proces. Zrób sobie mały spacer po pokoju i na chwilę zapomnij o całym zakotwiczaniu. Przypomnij sobie o czymś, co robiłeś w niedalekiej przeszłości np. jaką pizzę jadłeś ostatnim razem albo w jakim szczególnym miejscu miałeś okazję niedawno przebywać.
7. Kilkukrotnie powtórz działania z punktu 5. Ulepszaj swoją projekcję, korygując wszelkie submodalności (cechy obrazu odbierane za pomocą zmysłów). Spróbuj stworzyć najbardziej dogodny dla Ciebie stan.
8. Zacznij testować sprzężenie, odpalając kotwice. Jeśli udało Ci się poczuć pożądany stan emocjonalny – proces zakończył się sukcesem. Jeżeli nie – powtórz kroki 5-7 do chwili, aż poczujesz, że odpalona kotwica wprowadza Cię w stan wybranych zasobów.
9. Wybierz kilka okoliczności, do których chciałbyś mieć możliwość skorzystania z określonych zasobów. Zastosuj projekcję każdego z tych stanów, odpalając przy tym kotwice, co da efekt w postaci automatycznego skojarzenia.
Jeżeli czeka Cię jakaś trudna sytuacja a Ty nie wiesz czy będziesz w stanie jej podołać, spróbuj popracować z opisanym schematem a efekty Cię z pewnością nie zawiodą.
