Poczucie samotności towarzyszy wielu z nas. Obecna sytuacja pandemiczna wydaje się sprzyjać izolacji społecznej i ograniczeniu kontaktu z innymi ludźmi. Jak więc radzić sobie z samotnością?
Kasia jest architektem i większość swojego czasu pracy spędza w domu. Obecnie jest świeżo po zakończeniu kilkuletniego związku. Kiedy tylko ma okazję, rozmawia ze znajomymi lub odwiedza rodzinę. Niestety przedłużające się obostrzenia uniemożliwiają jej cieszenie się relacjami w taki sposób, jak dawniej – wspólny wypad do pubu lub restauracji stał się odległą opcją. Samotność stała się dla Kasi dużym obciążeniem i źródłem przykrych emocji. Jeśli opis tego przypadku wzbudził w Tobie myśl pt.: „Czuję się podobnie”, to ten krótki artykuł może zainspirować Cię do podjęcia pewnych zmian w tym zakresie.
Badania naukowe wskazują, że samotność niesie za sobą poważne konsekwencje dla naszego zdrowia – wpływając negatywnie na nasze ogólne samopoczucie, samoocenę i jakość snu. Co więc możemy zrobić, aby poradzić sobie z poczuciem izolacji? Oto kilka wskazówek:
1. Nie łącz samotności z własnym poczuciem tożsamości
Fakt że żyjesz w pojedynkę lub Twoje kontakty z innymi ludźmi są mocno ograniczone, nie oznacza wcale, że „coś z Tobą nie tak”. W życiu często miewamy okresy, w których nie mamy wystarczającego wsparcia innych. Z drugiej strony sytuacja pandemiczna jest przyczyną wielu zerwanych więzi międzyludzkich, więc czasem warto stanąć z boku i spojrzeć na całą sytuację z dystansu.
Samotność to z reguły tymczasowy stan, który jesteśmy w stanie w większości przypadków zmienić. Pytania w rodzaju: „Jak obecnie mogę nawiązać kontakt z nowymi osobami” lub: „Jakie relacje mogę w tym czasie odświeżyć?”, mogą pomóc Ci w podjęciu konkretnych kroków ku pozytywnej zmianie.
2. Odśwież zaniedbane relacje
Skupiając się na własnej samotności i czekając na to, aby ktoś się do nas odezwał, możemy utrwalić ten stan i pogrążyć się w poczuciu przygnębienia. Co by jednak się stało, gdybyśmy przyjęli nieco bardziej proaktywną postawę i postanowili odezwać się do pewnych osób, które również mogą potrzebować kontaktu? Może jest to znajomy ze szkoły średniej, który nie ma licznego grona znajomych, bądź ciocia, która nie może liczyć na odwiedziny?
Angażując się w zaniedbane lub nigdy nie rozwijane nigdy relacje, mamy szansę zrobić coś miłego dla kogoś i jednocześnie wzbudzić w sobie poczucie więzi międzyludzkiej.
3. Skorzystaj ze wsparcia psychologa
Jeśli czujesz, że trudy życia w samotności są dla Ciebie bardzo uciążliwe, zawsze warto rozważyć konsultację psychologiczną. Psycholog może spojrzeć trzeźwym okiem na Twoją sytuację i za pomocą odpowiednich pytań unaocznić Ci możliwe rozwiązania, których możesz potrzebować.
Czasem problemy relacyjne wiążą się z nieprzepracowaną przeszłością, utartymi schematami funkcjonowania lub brakiem umiejętności społecznych. Bywa również, że na przeszkodzie do uwolnienia się od poczucia samotności stoją trudności w postaci zaburzeń nastroju lub fobii społecznej – wówczas propozycja pomocy psychologicznej w tym zakresie może być wskazana.
Najczęściej samotność jest stanem przejściowym, jeśli jednak utrzymuje się przez dłuższy czas i nie potrafimy sobie z nią poradzić, wsparcie psychologa lub psychoterapeuty jest świetnym rozwiązaniem. Dochodząc do źródeł pewnych problemów, a następnie odpowiednio je przepracowując, mamy szansę na stworzenie satysfakcjonujących związków i relacji z innymi ludźmi.
